Zapraszamy wszystkich serdecznie do Centrum Kultury Zamek w Leśnicy na wystawę prac uczniów, kształcących się w zawodach fototechnik i technik organizacji reklamy. “Myślę, więc tworzę” to wycinek najlepszych prac z ostatnich lat naszych młodych artystów. Wkrótce finisaż, o którym z pewnością poinformujemy 🙂

Wszystkie prezentowane tu prace powstały na zajęciach w szkole lub na plenerach twórczych. Bardzo żałujemy, że ograniczenia miejsca nie pozwoliły nam pokazać ich więcej. Na przykład stu, równie wspaniałych.

W ciągu kilku lat nasza szkoła przeskoczyła w rankingach prawie trzysta miejsc i jest obecnie w ścisłej czołówce szkół dolnośląskich i polskich. Cztery lata temu była trzecia… Co spowodowało tak gwałtowny skok jakościowy? Oczywiście – kadra.

Nie ma we Wrocławiu, a może i w Polsce, drugiej szkoły nieartystycznej, w której uczyłoby ośmiu młodych twórców (i jeden stary, też po ASP). Co ciekawe, uczą oni przedmiotów zawodowych. Uczą tak, jak się uczy malarstwa: poprzez kształtowanie postawy twórczej.

Postawa twórcza w ich rozumieniu to niekonwencjonalne podejście do problemu, poszukiwanie własnych, oryginalnych rozwiązań. A że uczą ludzi młodych, będących w okresie kształtowania się osobowości, postawa twórcza przenosi się na całość życia. Bowiem celem naszej szkoły nie jest wykształcić twórców w konkretnej dziedzinie (od tego rzeczywiście są szkoły artystyczne), ale ukształtować, w miarę możliwości, ludzi otwartych na świat, aktywnych, nie bojących się wyzwań – artystów życia.

Bo artysta to stan umysłu, a nie umiejętności.

Przychodząca do nas młodzież jest w wieku, w którym ponad wszystko potrzebuje się akceptacji i poczucia własnej wartości. Przeciętna szkoła promuje sukcesy typowo szkolne: wysoką średnią, frekwencję, działalność w kółkach zainteresowań przedmiotowych. W efekcie uczeń buduje poczucie własnej wartości w oparciu o opinie zewnętrzne. U nas jest inaczej: nieodzowna biegłość warsztatowa to punkt wyjścia zaledwie, oczekujemy od uczniów prac indywidualnych, wyrazistych,chwaląc oryginalność i unikalność osobowości, a ganiąc wtórność. I pokazując „jak”, a nie „co”. Daje to wiarę w siebie, poczucie swojej wyjątkowości i brak potrzeby udowadniania, że się jest osobą wartościową. No bo przecież się jest, i już…

Brzmi to dość banalnie, ale w polskiej szkole to rewolucja.

Sprzyja temu też najnowocześniejsza baza sprzętowa, jaką posiadamy – moglibyśmy spokojnie funkcjonować jako wydawnictwo akcydensowe…

Efekty (niektóre, z czterech lat):

– Wystawa indywidualna Augustyna Bardiana w klubie Firlej;

– Stała wymiana wystaw z SWPS – przy niezwykłym zainteresowaniu studentów;

– Roczny program zajęć prowadzonych przez wykładowców z SWPS;

– Wolontariat uczniów – nauka fotografii dla seniorów (Księże Małe);

– Wygrana konkursu „Foto” dla Katarzyny Konopek;

– Organizacja Ogólnopolskiego Festiwalu Obrazu;

– Oprawa graficzna Pikniku Olimpijskiego;

– Dwoje youtuberów z pierwszej dziesiątki w Polsce;

– Dwie pierwsze nagrody na festiwalu filmowym;

– Wygrana w ogólnopolskim konkursie fotograficznym organizowanym przez „Foto”;

– Pierwsza nagroda dla Dominiki Liszczyńskiej w kategorii „Moda” w konkursie Empikfoto;

– Wystawy szkolne, określane przez profesjonalistę Karola Krukowskiego jako „wiek szkolny, poziom akademicki”;

– Twierdzenie przez absolwentów, że się na studiach nudzą, bo to wszystko już wiedzą…

Młoda kadra to sposób uczestniczenia w świecie bliskim uczniom, to myślenie ich kategoriami. A do tego, skoro uczą tego, co sami robią (czyli tworzą) i osiągają w swoich dziedzinach autentyczne sukcesy, mają prawdziwy autorytet.

I na koniec najważniejsze: tak się jakoś stało, że ci wszyscy młodzi twórcy (i jeden stary) autentycznie, naprawdę bardzo lubią uczyć.

Paweł Wojas

Kuratorzy:
Paweł Wojas
Anna Jankowska
Jakub Kamiński